Wat prachtige werkdag was dat weer, afgelopen zaterdag in het Buurserzand!
Tegen 9 uur vulde zich de parkeerplaats Ronde Bulten van Natuurmonumenten met steeds meer auto's. Ook Duitse nummerborden verschenen. Natuurlijk waren er ook enkele flinke fietsers bij. Respect!
Een geweldig grote opkomst was het, dat was meteen al duidelijk. Bijna ideaal weer ook. De goede voorspelling zal meegespeeld hebben. Al was het wel tamelijk koud. Op de plassen in de heide lag een dun laagje ijs. De heide was licht berijpt.
Iedereen kon wat gereedschap meenemen, kniptangen, schoppen of zagen, en we gingen onder leiding van boswachter Hans Gronert op weg via wandelpaden naar het werkgebied, de heidevlakte van het Waarveld.
Er was behoorlijk wat opslag van vooral grove dennetjes dat door ons weggehaald moest worden, waarvan een deel al ruim meer dan een meter hoog. Dat werd dus flink knippen en zagen. Het verwijderde materiaal moest weggesleept worden naar en enkel solitaire grote grove dennen of naar de bosrand aan weerszijden. Dat was soms een flinke afstand slepen met dat spul. Over de hoge oneffen heide struinend, was dat behoorlijk aanploeteren. We hoeven voorlopig niet meer naar de sportschool!
Laarzen waren zeker niet overbodig want deels stond de heide vele centimeters met de voeten in het water. (Opmerkelijk, na zoveel droge jaren).
Met zo'n grote groep schoot het flink op. Om 10 uur kwam er nog versterking met een groep van 16 Duitsers van de natuurwerkgroep NABU afdeling Borken. Daarmee was de groep tot 60 personen aangegroeid. Van de Biologische Station Zwillbrock was o.a. Christoph Rückriem weer aanwezig. Dit was dus weer onze 2e gezamenlijke werkdag met onze Duitse vrienden in dit werkseizoen. Afgelopen oktober hadden we al 'gemütlich' met onze Duitse collega's, net over de grens gewerkt in het 'Witte Venn'.
De pauze halverwege de morgen hielden we in het dennenbos, enigszins uit de wind.
Met dat prachtige zonnetje warmde het wel op, maar de wind bleef koud.
Sommigen dachten we het niet zouden halen met deze groep de onafzienbare heidevlakte helemaal van opslag de ontdoen. Maar toen om half één het hoornsignaal schalde, uit een door Erik meegebrachte jachthoorn, was een beginnend bos door ons toedoen weer veranderd in één groot heideveld.
Wat zal het straks weer mooi paars worden in augustus!
De heide op het Waarveld is behoorlijk soortenrijk en is een erg waardevolle stuk natuur.
Aan de rand van een dennenbosje in het midden ontdekten we de trots van Natuurmonumenten Twente: Jonge jeneverbes-struikjes! Dit is helaas nog steeds een zeldzaamheid. Er waren grote zorgen dat de jeneverbes op termijn uit zou sterven. Dit omdat er geen verjonging meer plaats had. Als oorzaak wordt ook hier weer gezien de uitwerking van de neerslag van vervuilende stoffen in de lucht, met name afkomstig uit de moderne intensieve landbouw. Zie ook dit recente krantenartikel uit dagblad Tubantia. (Klik om te vergroten)
Hoe zou het hier trouwens staan met de insectenrijkdom die hier vroeger was? Dat vraag ik me af als ik dit artikel lees. Al die bijzondere soorten, die alleen hier nog voorkomen? Die zouden toch overal behoorlijk achteruit zijn gegaan, vooral in schrale heidegebieden. Daardoor zijn op de Sallandse Heuvelrug de laatste korhoenders bijna verdwenen. Dat is iets waar onze buren zich nu ook zorgen over maken, n.a.v. een nieuw onderzoek dat daar pas verschenen is: Zie: artikel en artikel
De soep van Natuurmonumenten was weer prima. Boswachter Hans Gronert schepte zélf op. Lovenswaardig de ook de prima vegetarische pompoensoep voor de groeiende groep vegetariërs, en milieubewuste vleesminderaars of flexitariërs onder ons!