door: MaS’er Jikke Heeringa met foto gemaakt door dhr. van Walsum
Wie ben ik?
Ik ben Jikke Heeringa en zit in de derde op Bruggertstraat. Ik hou mijn inleiding deze keer kort omdat de inleiding ook volledig staat in de vorige Nieuwsbrief, ik woon dus samen met mijn ouders en twee broertjes in huis en speel graag tennis. Ik doe 3 havo en vandaar dat ik dit verslag maak over mijn maatschappelijke stage.
Waar was deze week de stage?
Deze keer zijn we bij ’t Spik geweest en hebben daar een houtwal vrij gemaakt van de begroeiing (met name bomen). De bomen moesten weggezaagd worden omdat de daardoor veroorzaakte schaduw weg moest omdat het gras meer zonlicht moest krijgen.
Deze week was ik wel de enige MaS’er omdat de avond hiervoor ons Kerst Gala was.
De locatie bestond uit grote weilanden (met 1 overstroomd weiland waarvan de duiker verstopt zat (vertel ik zo meer over) en een dijkje (houtwal) in het midden waar de genoemde begroeiing op stond.
Wat hebben we deze dag nou gedaan?
Deze dag begonnen we met het zagen van kleine boompjes en takken door te zagen en te knippen om de geknipte delen vervolgens in een ril langs de akker te leggen. Na de pauze bedachten we ons dat het overstroomde weiland misschien wel kwam omdat de bijbehorende duiker verstopt zat, een duiker is hier een buis door de dijk om het water weg te laten stromen van het weiland wat omringd is met dijken, die buis komt aan de andere kant van de dijk weer tevoorschijn en stroomde in een beekje, die duiker ging ik met 2 andere mensen opzoeken en uiteindelijk vond ik hem zelf, de duiker was inderdaad bijna helemaal ingegraven met aarde dus dat hebben we met de schep weggehaald, maar de stroom werd niet groter of sneller dus keken we aan de andere kant van de dijk en kwamen erachter dat hij daar nog meer verstopt zat, dat hebben we ook vrijgemaakt en dus werd de stroom weer groter en sneller om in het beekje te stromen.
Aan het eind kwam Karel langs met weer heerlijke erwtensoep, en deze dag had Harry Koster Kerst Attenties meegebracht.
Hoeveel mensen waren er deze dag nou eigenlijk?
Deze week waren er 19 mensen van EnHOe en geen deelnemers van buiten EnHOe.
Naschrift van de redactie
De houtwallen op ’t Spik zijn landschappelijk en ecologisch van bijzondere betekenis. Ze herbergen allerlei bijzondere planten- en diersoorten en ze vormen een netwerk van “verkeerswegen voor de natuur”. Ze moeten wel regelmatig onderhouden worden. De wallen worden daarom om de zoveel jaar “afgezet”. Dat betekent dat kleinere bomen en struiken worden afgezaagd. Deze lopen daarna weer uit en de takken vormen dan een dichte vegetatie. Een paar grote bomen blijven staan, die noemen we de overstaanders.
EnHOe heeft op ’t Spik al heel wat houtwallen afgezet, zie het overzicht hieronder:
Ik ben Jikke Heeringa en zit in de derde op Bruggertstraat. Ik hou mijn inleiding deze keer kort omdat de inleiding ook volledig staat in de vorige Nieuwsbrief, ik woon dus samen met mijn ouders en twee broertjes in huis en speel graag tennis. Ik doe 3 havo en vandaar dat ik dit verslag maak over mijn maatschappelijke stage.
Waar was deze week de stage?
Deze keer zijn we bij ’t Spik geweest en hebben daar een houtwal vrij gemaakt van de begroeiing (met name bomen). De bomen moesten weggezaagd worden omdat de daardoor veroorzaakte schaduw weg moest omdat het gras meer zonlicht moest krijgen.
Deze week was ik wel de enige MaS’er omdat de avond hiervoor ons Kerst Gala was.
De locatie bestond uit grote weilanden (met 1 overstroomd weiland waarvan de duiker verstopt zat (vertel ik zo meer over) en een dijkje (houtwal) in het midden waar de genoemde begroeiing op stond.
Wat hebben we deze dag nou gedaan?
Deze dag begonnen we met het zagen van kleine boompjes en takken door te zagen en te knippen om de geknipte delen vervolgens in een ril langs de akker te leggen. Na de pauze bedachten we ons dat het overstroomde weiland misschien wel kwam omdat de bijbehorende duiker verstopt zat, een duiker is hier een buis door de dijk om het water weg te laten stromen van het weiland wat omringd is met dijken, die buis komt aan de andere kant van de dijk weer tevoorschijn en stroomde in een beekje, die duiker ging ik met 2 andere mensen opzoeken en uiteindelijk vond ik hem zelf, de duiker was inderdaad bijna helemaal ingegraven met aarde dus dat hebben we met de schep weggehaald, maar de stroom werd niet groter of sneller dus keken we aan de andere kant van de dijk en kwamen erachter dat hij daar nog meer verstopt zat, dat hebben we ook vrijgemaakt en dus werd de stroom weer groter en sneller om in het beekje te stromen.
Aan het eind kwam Karel langs met weer heerlijke erwtensoep, en deze dag had Harry Koster Kerst Attenties meegebracht.
Hoeveel mensen waren er deze dag nou eigenlijk?
Naschrift van de redactie
De houtwallen op ’t Spik zijn landschappelijk en ecologisch van bijzondere betekenis. Ze herbergen allerlei bijzondere planten- en diersoorten en ze vormen een netwerk van “verkeerswegen voor de natuur”. Ze moeten wel regelmatig onderhouden worden. De wallen worden daarom om de zoveel jaar “afgezet”. Dat betekent dat kleinere bomen en struiken worden afgezaagd. Deze lopen daarna weer uit en de takken vormen dan een dichte vegetatie. Een paar grote bomen blijven staan, die noemen we de overstaanders.
EnHOe heeft op ’t Spik al heel wat houtwallen afgezet, zie het overzicht hieronder: