door: Lennart Gringhuis (MaS), met foto van Dirk Brandt
Wie ben ik?
Ik ben Lennart Gringhuis. Ik zit in de derde klas VWO van het Bonhoeffer College Van Der Waalslaan en ik doe mijn maatschappelijke stage (MaS) bij EnHOe. Voor mijn stage moet ik in totaal 30 uur vrijwilligerswerk doen. Mijn mentor stelde tijdens de les EnHOe voor en het leek mij erg leuk werk om te doen. Tot nu toe bevalt het erg goed.
Wat hebben we gedaan?
Voor de pauze gingen we met de MaS’ers naar deze poel op het Varviksveld.
Hier hebben we de wilgen die er omheen groeien weggeknipt en weggezaagd. Hierbij moesten we wel behoorlijk opletten dat de wilgen niet in het water vielen, want doordat het water nog half bevroren was, zou het erg lastig worden om de takken er uit te halen. Van de takken hebben we een ril gemaakt. Deze was bij de bomenrand tussen het stuk heide en het weiland. Bij het verslepen van de takken naar de ril moesten we goed opletten waar we liepen, want er lagen overal plassen water met een laag ijs eronder. Daardoor dacht je dat je door een plas liep, maar vervolgens bleek dat je over glad ijs liep. Ik zelf ben hierdoor twee keer bijna gevallen, maar gelukkig is het allemaal goed gegaan.
Na de pauze zijn we aangesloten bij de rest van de groep die bezig was om wilgen uit te steken. Dit is behoorlijk zwaar werk, dat je met minstens twee personen moest doen. Eerst moet je er helemaal omheen steken, wat best lastig is door de vele bramen die er ook groeien en vreselijk in de weg zitten. Vervolgens moet je proberen die wilgen eruit te trekken. Als je geluk hebt, kan je een groepje wilgen er in één keer uit trekken. Maar meestal heb je dat geluk niet en kom je steeds andere stronken tegen die je één voor één uit moet graven voor dat je ze eruit kunt krijgen.
Aan het eind van de werkdag heeft Erik iets verteld over de moeraswolfsklauw. Dit is een plantje dat op het Varviksveld veel voorkomt. Het is een klein plantje dat zich voortplant door middel van sporen. Het bijzondere van dit plantje is dat het waarschijnlijk al bestond voordat er mensen op aarde waren. Het is dus een heel oud plantje. Op de foto zijn ze te zien zoals ze in de zomer zijn, maar nu waren ze helaas een stuk minder groen en behoorlijk plat getrapt waardoor ik het meer op groene wormen vond lijken dan op planten.
Daarnaast heeft Erik ons nog een stuk land laten zien waar twee jaar geleden is geplagd. Nu zag je nog niet echt dat de heide terugkwam. Maar ernaast was nog een stuk grond dat veel eerder geplagd was en daar was duidelijk te zien dat de heide er behoorlijk op vooruit was gegaan.