door: Jonathan Brinkers
Een goede indruk, een goed begin!
Met mijn regenkleding, te grote laarzen, dikke sokken, rugtas met eten en drinken en een snel kloppend hart zit ik daar te wachten. “Wanneer komt hij nou?”, dacht ik, “Anton zou me toch niet zijn vergeten?”. Plotseling komt er een witte auto aan, “Zou dat Anton zijn”, dacht ik. “Dat moet wel”, ik loop naar buiten en geef hem een hand. Ik stap in de auto, we gaan naar de MaS!
In de auto zegt Anton me dat we naar het Glanerveld gaan. hij spreekt er vol uit over, wat een mooie plek, ikzelf heb niet zoveel met natuur en groen, maar ik vind niet dat de natuur moeten lijden onder mijn luiheid. Als ik toch een MaS moet doen, doe ik dat het liefst voor iets waar ik vind dat er iets voor gedaan moet worden.
Aangekomen op de locatie zie ik daar jongeren en ouderen. En natuurlijk de heide waar we gingen werken. Op het eerste ogenblik zou je denken dat er niet veel zou moeten worden gedaan, maar na een kleine verheldering van de ouderen, begrijp ik dat er veel werk aan de winkel is.
De variabiliteit was er, je kon kiezen tussen de volgende werkzaamheden, met een heggenschaar kleine planten weghalen, met een zaag grote planten weghalen of met een spade planten weghalen. Na een halfuur met een zaag te hebben gewerkt, ben ik overgeplaatst en was mij gevraagd met de spade te gaan werken. Na ongeveer een anderhalf uur te hebben gewerkt met de spade kwam de verlossing, pauze.
Wat ik me afvroeg, na twee uurtjes te hebben gewerkt, is hoe de ouderen dit soort werk kunnen doen. Zoals men al zegt, het is de sportschool in de natuur. En dat is gebleken ook. Ik vind het wonderbaarlijk knap hoe bijvoorbeeld Anton (de enige van wie ik dit weet) drie keer per week dit soort werk levert.
Aan het einde van “de oooh zoo lang lijkende werkdag” kregen we een vegetarische pompoen-soep toegereikt, wat uitermate heerlijk was. Het werken gaf me een fijn gevoel omdat ik wist dat ik ergens heb geholpen, waar men mijn hulp kan waarderen en nodig heeft.
Op weg naar huis, bij Anton in de auto, was ik erg blij dat ik gewoon kon zitten en even niks maar hoefde te doen na al dat harde werken. Terwijl ander kinderen naar huis en naar de locatie moesten fietsen, kon ik met Anton mee heen en terug, dankjewel daarvoor.
Dankjewel voor hoe jullie mij hebben ontvangen zo’n groentje, ik hoop dat ik nog veel kan leren en ik kijk ernaar uit om mijn MaS bij jullie te lopen!
Jonathan Brinkers, EnHOe MaS loper.